Blog: Wie leeft daar - Kuifeend

Home Blog Blog: Wie leeft daar - Kuifeend

Wie leeft daar - Kuifeend

Hallo, herkennen jullie mij? Ik ben Aythya Fuligula, beter bekend als de kuifeend. En zoals onze naam al zegt, wij hebben een kuif! Onze mannetjes zijn heel goed herkenbaar, zwart met witte flanken. Nu ja, zwart.. in de stralende zon is er soms een paarse gloed op ons koppie te zien. En heel soms wat groenig op onze wangen. Onze vrouwtjes zijn bruin, met lichte flanken, en hebben een iets kortere kuif. Ook hebben we prachtige gele ogen. Wanneer we vliegen is er op onze vleugels ook een witte band zichtbaar. Groot zijn wij niet, van snavelpunt tot staartpunt als we onze nek uitstrekken, halen we maximaal 45 centimeter.

Wij houden van rustig stromend zoet water, en komen in grote delen van Europa voor. Wij broeden in de Noordelijke helft, van Scandinavië tot Frankrijk. Uit de koudste gebieden trekken wij in de winter weg, en zakken af tot Zuid-Frankrijk en het Iberisch Schiereiland. In Nederland merken jullie daar dus weinig van; met jullie milde winters zijn jullie interessant voor onze Scandinavische leden, en een deel van onze Nederlandse leden gaat wel op pad, maar een deel ook niet. Wij zijn dus altijd goed vertegenwoordigd.

Wij houden ook wel van een lekker hapje, en zijn niet kieskeurig: schelpdieren zijn favoriet, maar ook kreeftjes, waterplanten, granen en zaden laten wij niet zo maar liggen. 
Vanaf mei begint onze broedperiode, wij kiezen voor nesten die we bouwen in de oevervegetatie. Niet in grote groepen, maar soms wel bij onze soortgenoten in de buurt. Onze nesten liggen soms maar 10 meter uit elkaar! Een gemiddeld legsel is 8-11 eieren in een mooie groengrijze kleur. Onze vrouwtjes broeden die in ongeveer 23 tot 28 dagen uit. Onze pullen zijn nestvlieders en kunnen meteen met de ouders mee op stap, maar voor ze ook kunnen vliegen zijn we weer zo’n 45-50 dagen verder.

Behalve aan onze herkenbare kleur vallen wij ook op met ons gedrag; wij duiken namelijk heel graag! Zowel om ons maaltje bij elkaar te sprokkelen, als ook om te vluchten voor roofdieren of andere spannende dingen. 
Nou, ik ga er weer vandoor. Tot gauw, op het water!  

Auteur: Maaike de Werk

Deel op social media